والدین به شرطهایی که فرزندانشان برای مسواکزدن، خوردن یا خوابیدن میگذارند، حساسیت نشان نمیدهند و آنها همینطور به این باجگرفتنها عادت میکنند تا وقتی به سن مهدکودک یا مدرسهرفتن برسند. تازه در این زمان است که مشکل اصلی خود را نشان میدهد، چون کودک برای اینکه سرکلاس حاضر شود هم مجبور میشوید هر روز به او باج بدهند! پرسشی که اینجا مطرح میشود آن است که باید با این بچهها چه رفتاری داشت.
قبل از پاسخ به این سوال، لازم است تذکرهایی به والدین بدهیم که بتوانند قبل از رسیدن به این مرحله از آن پیشگیری کنند.
۱ - این خود شما هستید که بچهها را به باجگرفتن عادت میدهید.
اگر دوست دارید کودک خود را با پاداش دادن به انجام کارهای بهتر تشویق و ترغیب
کنید، نباید به هیچوجه این کار را قبل از انجام اقدام پسندیده ای انجام بدهید چون
در این صورت به او پاداش نمیدهید، بلکه باج میدهید تا کاری را که باید، انجام
دهد.
۲ - از گرفتن تصمیمهای ناگهانی و بدون برنامهریزی برای در نظر گرفتن پاداش یا تشویق بپرهیزید. شاید در آن لحظه خاص با یک تصمیم ناگهانی، کارتان راه بیفتد اما در دراز مدت کودک خود را به باج گرفتن عادت میدهید. مادری که سر سفره تصمیم میگیرد برای اینکه کودکش غذا بخورد برایش فلان اسباببازی را بخرد، به او یاد میدهد حتی برای خوردن، خوابیدن یا هر کاری که طبق روال قانونی هر خانه موظف است انجام دهد، لازم است پاداشی مطالبه کند.
۳ - تا میتوانید از در نظر گرفتن پاداشهای نقدی بپرهیزید. پاداش شما برای این که کودکتان پس از برگشتن از مهدکودک وسایلش را سر جای خود گذاشته یا لباسهایش را جمع کرده، میتواند این باشد که نیم ساعت بیشتر از حد معمول هر روز تلویزیون تماشا کند، بعداز ظهر که از خواب بیدار شد با شما به پارک برود و …
۴ - در نظر گرفتن پول توجیبی مشخص و محدود برای بچهای که کلاس دوم یا سوم ابتدایی است، خوب است و باعث میشود حساب کردن و دخل و خرج را یاد بگیرد اما بیحساب و به عنوان جایزه پول دادن، او را بدعادت میکند و مشکلات ثانویه ایجاد میشود.
چگونه
کودک را اصلاح کنیم؟
اگر با رفتارهای اشتباه خود و نادیده
گرفتن این اصول تربیتی باعث شدهاید کودک برای انجام هر کاری پاداش یا باج طلب
کند، باید به مرور این عادت او را ترک بدهید. بچهها باید بدانند در مورد اجرای
قوانین و وظایف هیچ جای بحث و گفتوگویی وجود ندارد. با او صحبت کنید و بگویید
همانطور که ما برای رفتن به سرکار یا غذاپختن یا مرتب کردن خانه بهانهای نمیآوریم
و پاداشی از کسی نمیخواهیم چون اینها جزو وظایفمان هستند، تو هم باید بدون چون و
چرا وظیفهات را انجام دهی. وظیفه تو رفتن به مدرسه است؛ بیبحث و چون و چرا.
به او اجازه ندهید از زیر بار مسوولیتهایی
که برایش تعریف کردهاید، شانه خالی کند. خیلی کوتاه، مشخص و روشن به او بگویید که
این موضوع یک قانون است و هیچ دلیل و برهانی برای انجام ندادنش نداریم.
سعی نکنید وارد بحث و گفتوگو شوید
چون اگر وارد بازیهای کلامی شوید، حتما بچهها برنده خواهند شد. آنها آنقدر بلدند
دلیلتراشی کنند که درنهایت مجبورتان میکنند اجازه دهید مطابق میل آنها رفتار
کنید که میتواند مدرسه نرفتن باشد یا جمع نکردن وسایلشان.
میتوانید برای ماندن بچهها در منزل، شرایط خاصی تعیین کنید. اگر کودک هیچ بیماری
و مشکلی ندارد و دلیلی را برای امتناع از مدرسه رفتن نمییابید، ترتیبی بدهید آن
روز به او خوش نگذرد. اگر میگوید ناخوش است، نگذارید حالا که ترفندش برای مدرسه
نرفتن جواب داده، به بازی و تفریح بپردازد. به او بگویید حق ندارد با دوستانش بازی
کند و تمام روز باید در رختخواب بماند. حتی غذای مناسب بیمار به او بدهید نه آنچه
دوست دارد. در پایان لازم است علت نرفتن به مدرسه را کشف و کودک را به مدرسه و
محیط آن علاقهمند کنید.
اگر به اختلال اضطراب جدایی مشکوک هستید، با روان پزشک مشورت کنید و اگر شک کردهاید
مشکلی در مدرسه وجود دارد که منشاء آن رفتار معلم یا همکلاسیهای اوست، سعی کنید
با مسئولان مدرسه صحبت کنید. رفتار مثبت کودک را برای مدرسه رفتن مورد توجه قرار
دهید و جایزه بدهید. به او نشان دهید که در نظر شما مدرسه رفتن، کار بسیار مهم و
با ارزشی است و برای این کار اهمیت قائل هستند. نباید با سختگیری سعی کنید مشکل او
را یک شبه حل کنید. هر کاری که مربوط به مدرسه رفتن است، از آمادهشدن، به موقع به
سرویس رسیدن و… را بدون تشویق و جایزه نگذارید.
یکی از مشکلات کارمندان و افرادی که با ارباب رجوع سروکار دارند مشکل بوی بد دهان در محل کار است…
بسیاری از افراد نمی دانند در محل کار چگونه باید بهداشت دهان و دندان شان را رعایت کنند تا دهانی خوشبو داشته باشند اما اگر از دندانپزشکان بپرسید، مشکلات دهان و دندان در محل کار را به این مورد، منحصر نمی دانند. این مطلب، شما را با چند مشکل کاری دندان و چند راهکار مناسب برای رفع آنها آشنا می کند.
● خشکی و سوزش دهان
بعضی افراد از خشکی و سوزش بافت های دهان طی روز گله می کنند یا حتی گاهی متوجه خشکی دهانشان نیستند و فقط احساس می کنند در طول روز در مخاط دهانشان سوزش و گاهی درد دارند.
این حالت کاملا طبیعی است چون در طول روز، هیچ گونه مایعی از راه دهان مصرف نمی شود و باعث خشکی بافت های دهان می شود. معمولا بزاق، نقش مرطوب کردن دهان را برعهده دارد بنابراین به نظر می رسد افرادی که به دلایل متفاوت میزان ترشح بزاقشان کاهش یافته بیشتر با این مشکل در روز روبرو می شوند. از جمله این افراد می توان به کسانی که دیابت یا بیماری قند دارند، اشاره کرد. خشکی دهان می تواند باعث احساس گلودرد مداوم، احساس سوزش در گلو، اشکال در صحبت کردن، سخت شدن بلعیدن آب دهان و خشکی مجاری بینی شود.
فراموش نکنید بزاق نقش مهمی در دهان ایفا می کند و آن شستن باقیمانده موادغذایی از دهان و خنثی کردن اسید تولیدشده به وسیله پلاک های میکروبی روی دندان هاست بنابراین اگر به خشکی دهان مبتلا هستید به سادگی در خطر پوسیدگی دندانی قرار خواهید گرفت چون اسیدهای روی سطوح دندان پاک نمی شود و در مجاورت مینای معدنی دندان ها قرار می گیرد و به زودی باعث پوسیدگی دندان ها می شود. برای حل این مشکل افزایش بزاق دهانتان، می توانید آدامس های بدون قند بجوید یا از دهانشویه ها استفاده کنید. البته ممکن است این راهکار در محل کار برای رفع خشکی دهان چندان قابل استفاده نباشد. بنابراین تلاش کنید در طول روز چند بار دهانتان را با آب بشویید. اگر با این روش، مشکل شما برطرف نشد، می توانید با مشورت دندان پزشکتان از قرص هایی که ترشح بزاق را افزایش می دهند، استفاده کنید.
● پوسیدگی دندان ها
شما باید در محل کارتان مراقب پوسیدگی دندان هایتان باشید، چون علاوه بر کاهش ترشح بزاق، کمتر در طول روز به مسواک زدن و نخ کشیدن دندان هایتان توجه می کنید. در گذشته برای از بین بردن میکروب ها از آنتی بیوتیک ها و آنزیم ها استفاده می شد ولی امروزه همه معتقدند استفاده از روش های فیزیکی مثل مسواک زدن برای برداشتن پلاک بهترین روش است. بسیاری از غذاهایی که میل می کنید باعث می شوند باکتری ها در دهانتان تولید اسید کنند. مجموعه غذا، باکتری و محصولات تولیدشده به وسیله میکروب ها، پلاک دندانی نام دارد که معمولا با چشم دیده نمی شود.
فراموش نکنید فقط غذاهای شیرین باعث پوسیدگی دندان نمی شوند بلکه موادنشاسته ای مثل نان و غلات نیز باعث تولید اسید می شوند. پلاک دندانی باعث تحریک لثه ها، جداشدن لثه از دندان و در نهایت تخریب استخوان مجاور دندان ها می شود. شاید تصور کنید شستشوی دهان با آب، دندان ها را پاک و تمیز می کند ولی پلاک میکروبی ورقه ای چسبیده به سطح دندان است که به سادگی پاک نمی شود بنابراین اگر پس از صرف صبحانه یا نهار دهانتان را فقط با آب بشویید، کافی نیست. تنها راه و موثرترین روش، مسواک زدن است.
به طور کلی بهتر است بعد از هر وعده غذایی، دندان ها مسواک زده شوند ولی از آنجا که هنگام رفتن به محل کار فقط ۲ وعده غذایی در صبح و شب مصرف می شود، سعی کنید بعد از این ۲ وعده حتما دندان هایتان را مسواک بزنید و نخ بکشید. نکته مهمی که وجود دارد این است که در مسواک زدن باید پلاک میکروبی را از روی دندان هایتان بردارید اما بسیاری از افراد هنگام مسواک زدن فقط به حذف خرده های غذایی از روی دندان هایشان توجه می کنند. برای از بین بردن کامل هر آنچه روی سطح دندان هایتان است با دقت و حوصله مسواک بزنید.
● توصیه آخر
شما می توانید برای معاینه دندان هایتان، معاینه سیم های ارتودنسی، جرم گیری، عکسبرداری و بسیاری از کارهای دیگر به صورت مرتب و ۶ ماه یکبار به مطب دندانپزشکی مراجعه کنید. فقط درمان های دندانپزشکی که با خون ریزی همراه است (مانند کشیدن و جراحی دندان)می تواند در صحبت کردن شما در محل کار اختلال ایجاد کند و شما را نیازمند یک روز مرخصی از محل کارتان کند.
شاید بتوان یکی از مهمترین مسوولیتها و وظایفی را که والدین در مقابل نوجوانان خود دارند وظیفه تربیتی آنها به شمار آورد؛ وظیفهای که اگر خوب و درست از عهده آن برآیند، نتیجهاش آیندهای درخشان و مطمئن برای فرزندان است.
حالا اگر میخواهید به عنوان والدینی دلسوز و مسئول، آینده جسمی و روانی پسران خود را تأمین کنید، رعایت این نکات را فراموش نکنید:
۱ – پدر و مادر قبل از هر دوست ناباب یا جامعه ناسالمی میتوانند رفتارهای پرخطر را به فرزندان شان بیاموزند. نتیجه تازهترین تحقیقات روی بیش از ۲۰۰۰ نوجوان که به مصرف سیگار و مواد مخدر و … اعتیاد داشتند، نشان داده که ۴۰ تا ۶۰ درصد از این نوجوانان، برای اولین بار نحوه استعمال مواد دخانی را در خانه و توسط والدین خود آموختهاند؛ بنابراین اولین گام در دور نگه داشتن فرزندان از مواد مخدر، استعمالنکردن آنها توسط والدین و به ویژه در منزل است.
۲ – شما نمیتوانید از نوجوانتان توقع داشته باشید که مدام در محیطهای آلوده و در مجاورت افراد معتاد قرار داشته باشد و هیچ تمایل یا حس کنجکاوی نسبت به مصرف مخدرها از خود نشان ندهد؛ بنابراین از رفت و آمد با دوستان یا اقوامی که اقدام به مصرف مخدرها جلوی اعضای خانواده میکنند، خودداری کنید.
۳ – با پرهیز از رذایل اخلاقی مانند دروغگویی، خشم و عصبانیت بیموقع یا ناسزا گفتن، الگوی رفتاری مناسبی برای نوجوانتان باشید.
۴ – بسیاری از پدران دوست دارند آیندهای را که برای خود متصور بودهاند و به آن نرسیدهاند برای پسرانشان ترسیم کنند، اما خیلی از افسارگسیختگیها و فاصلههای بین والد و فرزند از همین جا شروع میشود. شما به عنوان یک پدر خوب، فقط وظیفه شناساندن راههای صحیح و غلط به فرزندتان و مشورت کردن با او در مورد علاقهمندیهایش را دارید و بهتر است انتخاب نهایی را به عهده فرزندتان بگذارید.
۵- بسیاری از پسران از گوش دادن به نصیحتها و توصیههای همیشگی گلهمندند و فکر میکنند که نصیحت بیش از حد یعنی عدم اعتماد خانواده و کوچک شمردن آنها. شما میتوانید با خریدن انواع کتابها یا فیلمهای آموزنده، فرزند خود را نسبت به مسائل و مشکلات موجود در جامعه به طور غیرمستقیم آگاه کنید.
۶- پسران در سنین نوجوانی علاقه
خاصی به استقلال، جدا شدن از خانواده و پیوستن به گروه همسالان دارند و نگرانی
بسیاری از والدین، از ناشناخته بودن دوستان فرزندشان نزد آنهاست.
شما برای اینکه هم فرزندتان را خوشحال کنید و هم با دوستان
جدیدش بیشتر آشنا شوید، میتوانید هر چند وقت یک بار، یک مهمانی دوستانه ترتیب
دهید و دوستان فرزندتان را هم با خانوادههایشان به صرف یک عصرانه ساده دعوت کنید. شما میتوانید
برای تسلط بیشتر به روابط فرزندتان هم، ماهی یک بار، یک برنامه کوهنوردی با دوستان
فرزندتان و خانواده آنها بچینید.
۷ – از تحقیر، توهین یا مقایسهکردن پسرتان با دیگران به شدت پرهیز کنید؛ چون انجام این اعمال موجب پرخاشگر و زورگو شدن آنها در آینده میشود و این گونه فرزندان تحقیر شده بعد از رسیدن به استقلال سعی میکنند با توسل به زور وجود و قدرتشان را به دیگران اثبات کنند.
۸ – پسران، پدران آیندهاند و باید مسوولیتپذیر بار بیایند؛ بنابراین انجام برخی از کارهای خانه را حتی اگر خیلی کم و پیش پا افتاده باشند به عهده پسرتان بگذارید؛ کارهایی مانند خرید نان یا گذاشتن کیسه زباله بیرون از منزل.
۹ – پسران در سنین نوجوانی علاقه زیادی به دیده و پذیرفته شدن از طرف جامعه دارند؛ بنابراین برای این کار اقدام به عوض کردن ظاهر و نوع پوشش خود میکنند. در مواجهه با این گونه مسائل، شما نباید با پرخاشگری و توهین فرزندتان را از تغییر ظاهرش منع کنید، بلکه باید با زبانی خوش و دلیل و منطق مناسب، او را تشویق به پذیرفته شدن از راههای دیگری غیر از تغییر ظاهر غیر متعارف کنید. از او بخواهید که رشته هنری یا ورزش مورد علاقهاش را به صورت حرفهای ادامه دهد و موفقیتها و قهرمانیهای پیاپیاش سبب غرور و افتخار خودش و شما باشد.
۱۰ – آزادی مفرط ، بیشتر مخرب است نه موثر. شما با آزاد گذاشتن فرزند پسرتان در هر زمینهای و برآورده کردن همه نیازهای او، فردی متکبر و خودخواه از او میسازید و موجب میشوید که او فکر کند در همه مکانها و زمانها، هر کاری که دلش بخواهد میتواند انجام دهد، اما وقتی طی زندگی با مسائلی غیر از آنچه باب میل اوست روبرو شود، یأس و ناامیدی سراسر وجودش را فرا میگیرد و عاقبت این نوجوانان چیزی نمیشود جز احساس پوچی و…
۱۱ – پسرها عمدتا عهدهدار چرخاندن چرخ مالی و اقتصادی زندگی در آینده هستند؛ بنابراین بهتر است پدران، آنها را با مسائل و مشکلات مالی و حساب و کتاب و نحوه صحیح پول خرج کردن آشنا کنند و از نوجوانی پس انداز کردن و صرفهجویی را به آنها یاد دهند.
۱۲ – این یک باور غلط است که دخترها بیشتر از پسرها به محبت نیاز دارند. پسرها هم به اندازه دخترها به محبت و حمایت عاطفی خانوادهشان احتیاج دارند؛ پس وظیفه یک پدر یا مادر مهربان که به فکر سلامت روان فرزندش است، رعایت تعادل و عشق ورزی به همه فرزندان است.
۱۳ – معمولاً پسرها با پدرانشان راحتترند و بهتر میتوانند مشکلاتشان را با آنها در میان بگذارند؛ بنابراین به عنوان یک پدر مسوول، روزی یک ساعت از وقتتان را به پسرتان اختصاص دهید و او را در راه حل مشکلاتش یاری کنید. فقط حواستان باشد که خشونت و پرخاش، جایی در راهنماییهایتان نداشته باشد تا فرزندتان از مشورت کردن با شما پشیمان نشود و مشکلاتش را خارج از خانه و به روشهای نادرست حل نکند.
۱۴ – پسر بچهها علاقه شدیدی به بازیهای خشن کامپیوتری دارند. برای جلوگیری از ناراحتیهای جسمی و روحی فرزندتان، از تنها و آزاد گذاشتن او برای ساعتها بازی با کامپیوتر خودداری کنید.
۱۵ – بد نیست که حساب دخل و خرج فرزندتان را داشته باشید و دورادور بدانید که او پولهایش را چه طور خرج میکند. شاید باور نکنید اما خرید سیگار میتواند به سادگی خریدن یک بسته آدامس یا پفک باشد!
۱۶ – به پسرتان بیاموزید که زورگویی و قلدری راه معقول و پسندیدهای برای رسیدن به خواستهها نیست؛ بنابراین بهتر است برای حل مشکلاتش راههای منطقی و آرام را پیش گیرد تا محبوبیتش پیش اطرافیان بیشتر شود.
۱۷ – پسرها به خاطر موقعیت خانوادگی خاصی که در آینده دارند و باید مسوول و مدیر یک زندگی شوند، نیاز زیادی به اعتماد به نفس بالا دارند. شما میتوانید با سپردن کارهای مهم به پسرتان و گفتن این جمله که «من میدانم تو به بهترین شکل ممکن این کار را انجام میدهی» اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببرید و حس مفید بودن را به او القا کنید.
۱۸ – با مسوولان و مشاوران مدرسه او در تماس باشید تا بتوانید از تغییرات احتمالی روانی یا تحصیلی فرزندتان خبردار باشید.
۱۹ – برای این که پسرتان احساس نکند به خاطر جنسش هیچ محدودیتی ندارد، قوانین خانواده را بنویسید و به دیوار اتاقش بچسبانید و حتماً ساعات ورود و خروج را طبق مقررات خانواده درج کنید و اگر دیدید که او از حدش تجاوز کرد، بنا به روحیاتش، تنبیه یا تشویقی برایش در نظر بگیرید تا بهتر شرایط خانواده را بپذیرد.
۲۰ – جوری رفتار نکنید که فرزندتان احساس کند برای هر کاری باید نظر شما را رعایت کند و حق انتخاب در هیچ زمینهای را ندارد، این رفتار او را سرخورده میکند. انتخاب رنگ اتاق، لباس یا نوع تغذیه را به عهده خودش بگذارید.
۲۱ – هیچ گاه در برابر دختر یا فرزند کوچکترتان به پسرتان نگویید که تو بزرگی یا پسری و این رفتارها از تو بعید است. عادلانه قضاوت کنید و به فرزندانتان بیاموزید که به یکدیگر احترام بگذارند و حقوق یکدیگر را هم رعایت کنند.